Personal
-
Points on a silhouette
Mijn moeder zegt het ook. Ik sta open voor nieuwe ervaringen om mijn blik te verruimen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel eens iets moet ondernemen dat buiten hun comfortzone valt om bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen of mentale kracht te verkrijgen. Van: zo, dat was spannend, maar ik heb dat toch even gedaan. Ik vertel je in deze post over de keer dat ik met een vriendin meeging naar balletles.
-
Remind me who I am
Op 13 april nam mijn vriend mij mee naar Elfia. Een fantasy evenement in Haarzuilens. De locatie is werkelijkwaar prachtig met Kasteel de Haar in het midden van het terrein. Het heeft echter wel even geduurd voordat mijn vriend mij overhaalde om mee te gaan. In augustus gingen we al samen naar Castlefest in Lisse. Dat was tevens het eerste fantasy evenement dat ik bezocht. Daarvoor had ik nogal slechte associaties met fantasy evenement. Mensen die rare kostuums aantrokken en zich dan ook de hele dag als dat karakter gedroegen. Ieder zijn hobby, maar tot hier en niet verder. Ik vroeg mij af waar dit oordeel vandaan kwam en besloot…
-
There’s something ‘bout that work
‘Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt,’ hoor je tegenwoordig vaak bij influencers, maar ook als je met diverse anderen mensen praat die een beroep volgen wat dicht bij hun hart ligt. Diezelfde mensen adviseren je ook op een soort gelijk pad te volgen. Maak van je hobby je beroep. Echter wilde ik in dit verhaal vertellen waarom ik juist van dit pad ben afgestapt.
-
Travelwish for 2019 | TravelsByLynn
Voor mijn reizen had ik altijd voorgenomen om elk jaar een andere plek te bezoeken. Ook al is het maar een andere plaats in Duitsland, een land waar ik al veel plaatsen van heb gezien. Een voornemen die ik al een aantal jaar breek. Vorig jaar ging ik op vakantie naar Parijs (voor de derde keer) en begin januari zat ik in Londen (voor de derde keer). Toch blijven er altijd nog droombestemmingen op mijn lijstje staan en is er dit jaar een nieuwe bestemming bijgekomen.
-
I remember growing up
Groei is onvermijdelijk. Waarbij ik deze plek gebruikte als een blog. Een spuigat voor al mijn gedachtes over het leven. Schakel ik nu om naar een portfolio omdat, ook ik, aan het groeien ben.
-
Time
“Geen probleem. Ik heb de tijd,” zeg ik tegen de barista wanneer hij wijst op het koffie aparaat dat even moet opwarmen. Een vreemde uitspraak eigenlijk. Ik héb de tijd. Bezitten we eigenlijk wel iets dat zo ongrijpbaar is?
-
Its all coming back to me now
Als we het hebben over 10 jaar geleden denken mijn vrienden en ik vaak aan de jaren 90 toen wij nog kleine kinders waren. We zitten echter al in 2017 en wij voelen ons oud als we beseffen dat het al 20 jaar terug was.
-
Hello, It’s (a letter to) me
Hoi jij kleine druktemaker, Dat is wat je op een jonge leeftijd al doet. Druk maken om niets eigenlijk. En dat is niet erg. Het houdt je scherp, maar soms is het oké om los te laten. Je vergeet namelijk soms te genieten op het moment zelf. Wanneer je 22 wordt neem je de belangrijkste beslissing van je leven. Je besluit om te gaan studeren en hierdoor krijgt je leven meer vorm. Vanaf dag één voelt het goed en de toekomst, die de jaren daarvoor nog wazig waren, krijgt nu beeld in jouw hoofd. Je strest het eerste jaar opnieuw te snel om dingen. School is belangrijk voor je, dus…
-
One More Light
”Er gaan elke dag duizenden mensen dood, maar als het een beroemdheid is dan is het natuurlijk nieuws.” Een week geleden was ik het erg met een vriendin van mij eens. Vaak deden dit soort berichten mij ook niet veel. Het is altijd naar als iemand deze aardbol verlaat, wie het dan ook is. Nu kwam ik donderdagavond thuis en kreeg ik een paar appjes binnen. ”Chester Bennington is dood.”
-
Imagine all the people
Ever since I started my study at the University of applied sciences in Amsterdam, I have learned how to manage what a company wants to be, how the world sees them and how to keep those two in check. I started to apply this on a personal level. I know how I see the world and what defines me as a person. I believe, as much as a lot of people, that how I communicate verball and non verball translates enough of who I am. Is this really the case?
