Remind me who I am

Op 13 april nam mijn vriend mij mee naar Elfia. Een fantasy evenement in Haarzuilens. De locatie is werkelijkwaar prachtig met Kasteel de Haar in het midden van het terrein. Het heeft echter wel even geduurd voordat mijn vriend mij overhaalde om mee te gaan. In augustus gingen we al samen naar Castlefest in Lisse. Dat was tevens het eerste fantasy evenement dat ik bezocht. Daarvoor had ik nogal slechte associaties met fantasy evenement. Mensen die rare kostuums aantrokken en zich dan ook de hele dag als dat karakter gedroegen. Ieder zijn hobby, maar tot hier en niet verder. Ik vroeg mij af waar dit oordeel vandaan kwam en besloot beiden keren met mijn vriend mee te gaan zodat ik het mijn eigen ogen kon zien.

Vroeger was ik namelijk dat vreemde meisje dat fantasieverhaaltjes schreef en het leuk vond om op het schoolplein met mijn beste vriendin te doen alsof we karakter waren uit een film. Dan groei je op en krijg je meerdere ervaringen die je vormen naar wat voor een persoon je vandaag de dag bent. De meeste jongeren beginnen dan ook te experimenten met alcohol of drugs, maar ik moest persee weer de special little snowflake zijn die aan het onderzoeken was wie ik ben en in welke wereld ik thuis hoorde. Zo heb ik een lange tijd in de muziekwereld gezeten. Ik bezocht veel concerten, maakte vrienden met muzikanten, speelde in bandjes, startte mijn eigen muziekbedrijfje met een vriend, liep stage bij een podia en deed zelfs een minor in festivals. Uiteindelijk wilde ik uit die wereld. Ondanks je de meest gave momenten meemaakt die je een adrenalineboost geven is de muziekindustrie keihard.

Ik voelde mij steeds minder thuis daar. Als ik er nu op terug kijk was het alleen maar vermoeiend. Niet alle mensen in die industrie zijn slecht, maar de meeste denken wel alleen om hun eigen geluid. Ik had altijd het gevoel dat ik cool moest zijn, dat ik iemand moest zijn. Iemand die aanwezig was, iets te zeggen had en niet in een hoekje toekeek. Uiteindelijk vervreemde ik steeds meer van de essentie van wie ik zelf was. Mijn bezoeken aan Castlefest en Elfia hebben mij daaraan herinnerd. Ik zei op een gegeven moment zelfs tegen mijn vriend: Dit is hoe ik vroeger was. Het herinnert mij zo aan mijn kindertijd..

Nu ben ik weer meer terug aan het gaan naar de basis. Naar de fantasy verhaaltjes, de weirdness en de dromerigheid. Ik ben gewoon een beetje awkward met een gekke fantasie en dat omarm ik nu volledig.